Wczoraj minęła pierwsza rocznica od wydania ostatniego albumu iamamiwhoami. Z tego powodu wzięło mnie na sentymenty i postanowiłem odświeżyć piosenkę po piosence. Faktem jest to, iż cierpię na samą myśl, że ktoś może nie znać tego fenomenalnego zespołu. Z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że jest dosyć niszowy i m.in. to sobie w nim cenię. Nie zwlekając pozwólcie, że przedstawię Wam ich sylwetkę oraz swoje refleksje na temat Blue.

Iamamiwhoami to audiowizualny projekt zapoczątkowany w 2009 roku przez producenta muzycznego Claesa Björklunda oraz wokalistkę i autorkę tekstów Jonne Lee. Jest to niezależny, elektroniczny, szwedzki duet, który wydał już trzy krążki. Każdy z nich okraszony jest konkretną, nierozerwalną wizją. Każdy z utworów jest singlem posiadającym własny teledysk, tworzący wraz z resztą spójną historię. Podobnie było z Blue wydanym w zeszłym roku, gdzie motywem przewodnim była woda. Album ten zajął 1. miejsce w moim osobistym rankingu best of 2014 i nadal na nim pozostaje.

Mija kolejny rok, a ja nadal uważam, że Blue jest perłą dopracowaną do perfekcji pod każdym względem. Brakuje na nim jakichkolwiek słabych punktów, co jest raczej niespotykane. Mało tego, każda z piosenek jest ponadczasowa. Jestem pewien, że za 5 i 10 lat będą brzmiały tak samo świeżo jak teraz. Według mnie najjaśniejszymi punktami płyty są Vista i Blue Blue, ale gorąco zachęcam do przesłuchania wszystkich dziesięciu numerów. Nie pożałujecie! Dajcie się zanurzyć w tych cudnie pulsujących dźwiękach. Następnie, koniecznie nadróbcie zaległości i sprawdźcie poprzednie albumy, zanim zakończą pracę nad nowym. Miłego słuchania!