Grimes i jej popowe anioły

Grimes, czyli Claire Boucher, zyskała większy rozgłos trzy lata temu, gdy wydała swój poprzedni album Visions. Pamiętam, że zakochałem się w nim bezgranicznie, a Genesis stało się jedną z piosenek mojego życia. Rzecz jasna nie mogłem doczekać się kolejnego ruchu Claire. W zeszłym tygodniu wydała długo oczekiwane Art Angels. 

Cały album jest w napisany i wyprodukowany wyłącznie przez Grimes. W tych czasach, zasługuje to na duże pokłony. Zwłaszcza jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że dwa lata temu podpisała kontrakt z wytwórnią Jaya-Z. W tamtym momencie wszyscy obawiali się sztabu producentów i efektów tego połączenia. Prawda jest taka, że płyta jest naprawdę dobra, ale drastycznie odbiega od poprzednich dokonań. Wielbiciele pojedynczych, starych utworów poczują się mocno zawiedzeni, ale wierzę w to, że wierni fani zrozumieją ewolucję piosenkarki. Art Angels wyróżnia się mocno popowym brzmieniem, momentami zahaczającym o dance. Kilka utworów to murowane single, które mogłyby spokojnie polecieć w radiu. Jednym z nich jest Flesh Without Blood (pierwszy singiel). Szybka i mocno gitarowa piosenka o rozstaniu. Idealnie wpasowuje się w letni klimat, którego niestety teraz brakuje. Drugi utwór godny uwagi (mam nadzieję drugi singiel) to Pin. Podobny, ale bardziej taneczny. Osobiście wolę Claire w starej wersji, gdy tworzyła witch house i dream pop, ale nie zamykam się na nowe. Jestem pewny co do jej wartości jako artystki. Stworzyła to co chciała. To jest najważniejsze.