Warszawa, 24 marca 2010 – W związku ze zbliżającym się terminem prezentacji Raportu Studenckiego władzom Uniwersytetu Warszawskiego, Jej Perfekcyjność walczy, by znalazły się w nim informacje dotyczące osób LGBTQ. Czy problem ten zostanie dostrzeżony?

Sprawę trans podniosła na posiedzeniu najważniejszego organu samorządu UW – Parlamentu Studentów UW. W dyskusji nad sposobem przygotowania raportu zwróciła uwagę na to, że mniejszość homo-, bi- i transseksualna nigdy nie znalazła się w raporcie, jak to dzieje się np. z mniejszością niepełnosprawną.

– Rok 2010 jest momentem, gdy w Warszawie odbędzie się EuroPride, czyli europejska impreza promująca tolerancję wobec osób LGBTQ – napisała później w piśmie do osoby koordynującej przygotowanie raportu. – To olbrzymi zaszczyt, który po raz pierwszy spotkał nie tylko miasto polskie ale także po raz pierwszy odbędzie się w mieście Europy Środkowo-Wschodniej. Moment ta może być dobrą okazją do tego, by sprawy osób LGBTQ poruszyć także na innych forach.

Jej Perfekcyjność została poproszona o rozeznanie się w sprawie i przedstawienie konkretnych spraw władzom samorządu. JP skontaktowała się z kilkoma organizacjami zajmującymi się sprawami osób LGBTQ, w tym m.in. z grupą KPH Studia, grupą Pracownia Różnorodności, Stowarzyszeniem Lambda Warszawa, fundacją Trans-fuzja i organizacją Kobiety-kobietom. Jak podkreśla trans, tylko dwie pierwsze odpowiedziały na jej pytania o to, czy zgłaszano do nich jakieś problemy w interesującej ją sprawie. Mimo wszystko, trans nie poddała się i postanowiła działać.

– Jestem socjologiem, znam środowisko UW, znam środowisko osób LGBTQ w Warszawie – wytłumaczyła. – Dlatego myślę, że mogę pewne ogólne założenia, szkice czy zarysy spraw opracować i przedstawić do dalszej konsultacji.

Trans obawia się jednak, że z racji sytuacji politycznej w samorządzie studentów, jej postulaty zostaną pominięte. JP wywodzi się bowiem ze środowiska, które aktualnie znajduje się w opozycji wobec władz samorządowych i stąd jej niepokój. Dlatego też poprosiła wszystkie osoby zainteresowane, by kontakowały się z Przewodniczącą Sekcji Studenckiej Zarządu Samorządu Studentów UW Martą Michalską i wyrażały swoje opinie na temat problemów osób LGBTQ w Raporcie studenckim 2010. Kontaktować się zaś można za pomocą adresu marta.michalska@samorzad.uw.edu.pl oraz tel. 602 739 900. Im więcej osób zwróci uwagę na sprawę, tym większa szansa, że problem zostanie zauważony i doceniony.

Jakie postulaty przedstawiła JP w swoim zarysie?

1. Podstawowa rzecz: na Uniwersytecie Warszawskim, co banalne, studiują osoby homo-, bi- i transseksualne. Są mniejszością niereprezentowaną w żaden sposób oraz taką, której problemami nie zajmuje się żaden organ uniwersytecki ani samorządowy. Jest to sytuacja o tyle warta podkreślenia, że osoby niepełnosprawne – także stanowiące mniejszość na UW – posiadają swoje biuro w strukturach UW oraz w organach SS UW (vide: istniejąca do niedawna komisja PS UW, czy też umieszczenie tych kwestii w kompetencjach członka ZSS UW).

2. Szczęśliwie, UW jest miejscem, które reprezentuje dość wysoki poziom tolerancji na tle innych miejsc w Polsce czy też na tle całego społeczeństwa polskiego. W ciągu ostatnich lat nie odnotowano żadnych drastycznych objawów nietolerancji wobec osób homo-, bi- i transseksualnych na terenie UW.

3. Osoby homo-, bi- i transseksualne, jak każda mniejszość, borykają się jednak z pewnymi problemami. Ogólnopolskie organizacje, które zajmują się tematyką osób LGBTQ odnotowują, że problemem, który ma miejsce na naszej uczelni jest przykładowo nieszanowanie przez wybranych pracowników dydaktycznych i naukowo-dydaktycznych faktu zmiany imienia przez osoby trans.

4. Także osoby transwestytyczne i transseksualne zwracają uwagę na problem toalet. Są one na UW, niemal w 100 proc. gender segregated, co stanowić może problem w korzystaniu z nich dla tych osób. Wskazane byłoby tworzenie na uczelni toalet gender-free, a więc koedukacyjnych. Korzystanie z nich jest dużo łatwiejsze dla osób, które nie potrafią określić swojej tożsamości płciowo-seksualnej lub też są w trakcie zmiany płci.

5. Istotnym problemem jest obecność homofobicznych żartów, które są najpowszechniej zgłaszanym problemem przez osoby homo-, bi- i transseksualne. Wykładowcy pozwalają sobie na aluzje i żarty, które ranią uczucia osób LGBTQ i obrażają ich godność. Najczęściej żarty te formułowane są w sytuacji, gdy wykładowcy nie zdają sobie sprawy z tego, że wśród słuchaczy są takie osoby, co nie zmienia faktu, że tego typu żarty nie powinny mieć miejsca na uczelni takiej jak UW.

6. Podobnie sytuacja ma się w relacjach koleżeńskich. Osoby LGBTQ napiętnowane są celowo lub/i niecelowo poprzez tego typu wypowiedzi kierowane przez studentów albo bezpośrednio do nich albo w przestrzeni publicznej.

7. Organizacje zajmujące się sprawami osób homo-, bi- i transseksualnych zwracają uwagę na wyraźne braki w programach studiów, które całkowicie pomijają kwestie LGBTQ. Opisane w pkt. 5 i 6 problemy mogą być pochodną tego stanu rzeczy.

8. Uczelnie zachodnioeuropejskie coraz częściej zauważają fakt istnienia osób niewpisujących się w binarny podział genderowy. Coraz powszechniejszą praktyką jest umieszczanie w różnego rodzaju formularzach i ankietach uczelnianych możliwości podawania innej gender niż male i female. Wprowadzenie takiej praktyki na UW byłoby niezwykle pożądane. W żaden sposób nie byłoby także odczuwalne przez osoby heteroseksualne czy też wpisujące się w dychotomię kobieta-mężczyzna.

9. Osoby homo-, bi- i transseksualne napotykają także szereg problemów w życiu poza uniwersytetem. Uczelnia nie jest przygotowana do radzenia sobie w takich sytuacjach i udzielenia im pomocy lub porady (np. prawnej). Na UW nie istnieje żadna osoba lub organ/instytucja (lub brak takiej informacji), która mogłaby udzielić pomocy osobom, które znajdują się w trudnej sytuacji życiowej spowodowanej swoją orientacją/identyfikacją płciową. Uniwersytet pomaga aktywnie osobom ubogim, nie radzącym sobie w życiu, niepełnosprawnym także w sferze życia pozauczelnianego. Wobec osób LGBTQ brak takiej pomocy.

10. Organizacje zajmujące się problemami osób LGTBQ zauważają jednak także sytuacje, w których UW pozytywnie wykazuje się współpracą w kwestii praw i problemów osób homo-, bi- i transseksualnych. Przykładem może być współpraca WPiA UW przy organizacji konferencji „Prawo osób homoseksualnych do życia rodzinnego”.

/Rzeczpospolita/

Wypowiedz się! Skomentuj!