Znów Wam Dziękuję?
Dzisiaj o 14:21 minie 5 lat mojego bloga. Mógłbym napisać tutaj, że jestem wzruszony, że jesteście ze mną ten czas i że to cudowne, że chce Wam się to czytać oraz komentujecie, i piszecie, i mówicie, i smsujecie w sprawach, o których tutaj piszę… I choć tak jest, to tego oczywiście nie napiszę.
Zamiast tego powiem Wam, że dawno powinnam była zamknąć ten pamiętnik.
Stał się on przyczyną kilku moich rozstań z partnerami; był świadkiem moich upadków emocjonalnych i intelektualnych; straciłam przez niego możliwość wyjeżdżania do Rewala; chcieli mi za niego zabrać stypendium im. Jana Pawła II; grożono mi, że dostanę wpierdol za to, co tu napisałam o czyjejś potencji; kilka osób poważnie się na mnie obraziło i usunęło mnie ze swojego życia; wiele osób wbrew mojej woli dowiedziało się że byłam gejem i że jestem transem; pozbyłam się całkowicie prywatności…
Mówiąc inaczej: choć nie potrafię nie-pisać, to czasem mnie ten cały blog wkurwia.
Ale tak to już chyba jest – od miłości do nienawiści blisko. Że tak banałem rzucę na koniec.
Ach! No i czekam na prezenty urodzinowe dzisiaj w Utopii :)
myślę, że jak JP zacznie pracę na uczelni, to powinna zamknąć chyba bloga.
a teraz
pisać nadal, pisać!!
ależ absolutnie nie – wtedy także coś o uczelni pisać od drugiej, ciemnej strony uw
Twoje żale w tym momencie są nie na miejscu. Decydując się na pisanie tego bloga powinieneś przewidzieć skutki zarówno dla siebie jak dla twojej licznej rodziny w Goleniowie. Ty uciekłeś, oni zostali. Zamiast życzeń ode mnie niestety wyrazy współczucia.
to nie są raczej żale. JP rzadko się żali – nie ma na to czasu.
ja składam wyrazy współczucia Karolinie, bo zmarła jej właścicielka mieszkania i osobom, które nie podpisują swoich postów.
No chyba gratuluję, czy coś. Mnie jakiś czas temu minęło skromne dwa lata, nawet zapomniałem poświętować